QUIÉN hay detrás

QUÉ hay detrás

INICIO

    Pgs.  1    2    3            

CUARTETAS LOCAS (latinas)


     Anárquicas y desenfadadas, chuscas y en mezcla esperpéntica, he querido reunir algo de lo que se puede leer en español como salpicaduras latinas. Digo leer, porque cuando se oyen, en general, llevan a la carcajada. Es el caso de aquella que por menos de nada acudía al isoflauto, o el del locutor deportivo que se refería al puntal de un equipo de fútbol como su alma pater. “Risum teneatis” dijo Lázaro Carreter al comentarlo (alma no tiene nada que ver con ánima: es el adjetivo femenino de almus, a, um -nutricio-, perfectamente aplicable a la Universidad como madre nutricia).

     Siempre hay excepciones. A propósito de los eufónicos nombres científicos de animales y plantas que también andan mezclados, recuerdo a Miguel, un jardinero pegado al terruño y gran profesional, que sólo usaba el nombre científico de las plantas (y correctamente) cuando trataba con sus clientas.

     Johan Sebastian Mastropiero, el maestro del plagio según Les Lutiers, hubo de transformar su oratorio Gloria para que pudiera titularse Tangum. Ese hecho me inspiró las disparatadas cuartetas que siguen (y perdone el plagio, Pelagio). Lo que siento de veras es no tener a mano un Carl Orff que les ponga música.

Ex pluribus unum in vitro,

homo sapiens in absentia,

fas nefas rigor mortis:

aries, hedera helix.


Annus horribilis, sic:

Noctiluca miliaris

tauro pro domo sua,

annus domini dixi.


Isocardia cor, ave fenix

factotum geminis;

exempli gratia carpe diem,

flatus ventris: Casus belli.


Quercus illex rara avis,

cancer sancta sanctorum;

¿Quo vadis ad litteram

plus ultra sensu contrario?


¿Usque tandem, Catilina,

vox populi vademecum

virgo diplodus sargus?

¿Cui prodest sine qua non?


Urbi et orbi sensu estricto,

horror vacui mare nostrum,

alter ego gobius niger:

Dura lex, sed lex.


A pecatis tuis libra

lapsus linguae, id est:

Coitus interruptus,

labrus merla in itinere.

Pater familia desiderata

pax tecum, ¡homo faber!,

a posteriori ex abrupto.

Aurelia aurita, a priori.


Inter vivos mortis causa,

lignum crucis panem nostrum.

Canis lupus motu proprio,

Quercus robur acuario.


Consumatum est cum laude

homo habilis facsimil.

A perpetuis corvus corax

agnus dei do ut des.


Sic transit gloria mundi

post escriptum non plus ultra.

Gratis et amore quisque,

capsella bursa pastoris.


Tu quoque filio nonnato

in extremis cicnus olor.

¡Ave Caesar tantum ergo!:

Ab initio, ab intestato.


Ad calendas grecas

ipso facto, malorum causa.

In pectore pandemonium

carpocapsa pomonella.


Geometra papilonaria,

maremagnum abeas corpus.

Manu militari carmina burana,

libera nos domine.

                      SIGUIENTE  

PAG. 1 / 3